Gölün bazı bölgelerinde tür çeşitliliğinin fazla olmasının nedeni, sıcaklık, pH ve ışık gibi abiyotik faktörlerin daha uygun olmasıdır. Bu uygun koşullar canlıların üreme, beslenme ve barınmasını kolaylaştırır.

Hayvanların gece veya gündüz aktif olması ışık faktörüne bağlıdır. Bu durum, avlanma, beslenme ve yırtıcılardan korunma gibi yaşamsal faaliyetlerin daha verimli gerçekleşmesini sağlar.

Çöllerde tür çeşitliliği, su miktarının az olması ve sıcaklık değişimlerinin çok fazla olması nedeniyle düşüktür. Canlıların yaşam faaliyetleri için gerekli olan su eksikliği, canlı sayısını sınırlar.

Düşük pH (asitli ortam), birçok canlının enzimatik reaksiyonlarını ve metabolik faaliyetlerini bozduğu için canlıların bu ortamlarda yaşamasını zorlaştırır ve tür çeşitliliğini azaltır.

Bitkiler, ışık alma süresine göre uzun gün bitkileri, kısa gün bitkileri ve nötr gün bitkileri olarak ayrılır. Işık süresi bitkilerin çiçeklenme ve büyüme gibi fizyolojik olaylarını etkiler.

Soğuk bölgelerde yaşayan hayvanlar, ısı kaybını azaltmak için daha iri vücutlu ve açık renklidir. Açık renk, güneş ışığını yansıtırken iri vücut yüzey alanını azaltarak ısı kaybını en aza indirir.

Göldeki farklı bölgelerde farklı canlıların bulunmasının nedeni habitat farklılıklarıdır. Su derinliği, ışık miktarı, sıcaklık ve pH gibi abiyotik faktörler farklı canlıların yaşam alanlarını belirler.

Karatavuk kuşlarının baharda ötmeye başlamasının nedeni gün ışığı süresinin artmasıdır. Işık, kuşların üreme ve davranışlarını etkileyen önemli bir çevresel faktördür.

Sıcak bölgelerde yaşayan kaktüsler, su kaybını azaltmak için yapraklarını diken şeklinde küçültmüştür. Bu yapı, suyun buharlaşmasını en aza indirir ve kaktüsün kurak ortamlarda hayatta kalmasını sağlar.

Canlıların ekosistemdeki dağılışını etkileyen temel çevresel faktörler sıcaklık, ışık, su, pH, toprak ve minerallerdir. Bu faktörler canlıların metabolizmasını, üreme ve yaşam faaliyetlerini doğrudan etkiler.